آبشار زيارت

آبشار زیارت     Ziarat Waterfall
آبشاری در جنوب روستای زیارت.

این آبشار با مختصات جغرافیایی 54 درجه و 28 دقیقه طول شرقی و 36 درجه و 41 دقیقه عرض شمالی، در 3 کیلومتری جنوب روستای زیارت واقع شده است. جاده‌ی دسترسی به آبشار، بعد از زیارت، خاکی است و از میان دره‌ی باز، جنگل و کشتزار عبور می‌کند. 800 متر انتهای مسیر بدون جاده است و باید آن را پیاده طی کرد. انتهاي مسیر، از میان رودخانه و تنگه می‌گذرد که ماشین‌رو نیست. آبشار از فراز صخره‌ای پردرخت فرود آمده و طی سالیان دراز، محوطه‎ی وسیعی ایجاد کرده است. به دلیل بالا بودن رطوبت نسبی محیط، صخره‌ها و تخته سنگ‌ها از انواع گلسنگ و خزه‌ها پوشیده شده‎اند.

این آبشار، در محدوده‏‌ی حفاظت شده‎ی جهان‌نما واقع شده است. آبشار زیارت دو رشته ای است، به همین دلیل، به آبشار «دوقلو» نیز معروف است. آبشار سمت راست، بزرگ‌تر، پرآب‌تر و دارای ارتفاع بیشتر و آبشار سمت چپ، کوچک‌تر است. در اثر هزاران سال فرسایش، یک حفره‎ی استوانه‌ای بزرگ صخره‌ای به ارتفاع حدود 15 متر در دل جنگل ایجاد شده که دارای هوای خنکی است. در محل ورود به این محوطه، توده‌ای از مواد آبرفتی و ریزشی وجود دارد که نشانه‌های فرسایش بوده و پوشیده از گياهان و درختچه‌هاست. آبشار زیارت در دومين سرشاخه‌ی رودخانه‌ی خاصه‌رود  قرار دارد که «رودخانه آبشار» نامیده می‌شود.

رودخانه آبشار از کوه تاورنرآب سرچشمه می‌گیرد. طول رودخانه آبشار 5 کیلومتر و شیب متوسط بستر آن 9 درصد است و در مناطق بی‌کربناته کلسیک در سازندهای غیرسیلیکاته دوران اول زمین‌شناسی (پالئوزوییک) جریان دارد. در بلندی‌های جنوب آبشار و در مسیر آبشار زیارت خاصه‌رود به سمت ارتفاعات تالو، آثار خرابه شهری قدیمی به نام شَهرِبُت (شَربَت) دیده می‎شود. رودخانه آبشار در حرکت به سمت شمال، در سه راهی که به نام آبشار معروف است، به رودخانه سوته‌رود می‌پیوندد و رودخانه‌ی خاصه‌رود را تشکیل می‌دهد.

منابع:

• اسکندری، مجید. (1387). آبشارهای ایران (چاپ اول). تهران: انتشارات ایران‌شناسی.

• سازمان جغرافیایی نیروهای مسلح. (1382). فرهنگ جغرافيايي رودهاي كشور: در حوضه آبريز درياي خزر (جلد2، چاپ اول). تهران: مؤلف.

• ستوده، منوچهر. (1377). از آستارا تا استارباد (جلد 5، چاپ اول). تهران: انجمن آثار و مفاخر فرهنگی.

• صالحی‌راد، الف. (1369). نقشه زمین‌شناسی گرگان. [نقشه]. (مقیاس: 1:250000). تهران. انتشارات سازمان زمین‌شناسی ایران.

• قائمی، رمضانعلی. (1379). جاذبه‌های جهانگردی استان گلستان. گرگان: سازمان ایرانگردی و جهانگردی استان گلستان.

• مهندسین مشاور پارس پیاب. (1385). مطالعات تعیین حد بستر و حریم رودخانه زیارت: گزارش فنی. گرگان: وزارت نیرو.