باغو کناره
باغو کناره
Bāqukenāre
باغوکناره، روستایی است از توابع دهستان انزان شرقی، بخش مرکزی، شهرستان بندرگز، در استان گلستان.
این روستا در 8 کیلومتری شرق بندرگز و در نقطه‌ی ً31 َ47 °36 عرض و ً49 َ1 °54 طول جغرافیایی واقع شده است. ارتفاع این روستا از سطح دریا 23- متر است.[1]
باغو کنار از شمال به راه آهن سرتاسری و دریای خزر، از جنوب به اتوبان گرگان ـ تهران و اراضی روستای باغو و کارکنده، از شرق به اراضی روستای قره‌سو، از غرب به روستای محمدآباد و شهر بندرگز محدود میشود.
این روستا دارای اراضی جلگه‌ای است و خاک آن نسبتاً شور و از جنس ماسه‌ی نرم می‌باشد. عمده‌ی فعالیت اقتصادی ساکنان به کشاورزی، دامپروری سنتی و صید از دریا اختصاص دارد. از نظر وسعت زمین‌های کشاورزی، این روستا حدود ۱۴۲ هکتار زمین زراعی دارد که عمده‌ی آن به کشت شالی، پنبه و سویا اختصاص یافته و بخش کوچکی نیز به باغداری تعلق دارد.
بر اساس اسناد سرشماری مرکز آمار ایران، نام این روستا تا سال 1355 در فهرست روستاهای ثبت‌شده دیده نمی‌شود، آمار جمعیت آن پس از این سال به این شرح است.[2]
|
سال |
جمعیت |
خانوار |
|
1335 |
* |
* |
|
1345 |
* |
* |
|
1355 |
507 |
89 |
|
1365 |
988 |
184 |
|
1375 |
1055 |
189 |
|
1385 |
1209 |
301 |
|
1390 |
1281 |
356 |
|
1395 |
1242 |
371 |
نام‌های خانوادگی ساکنین این روستا عبارتند از: فرائی و اللهدو (بیشترین جمعیت)، عقیلینیا، شهرکی، سارانی، کیخا، سلطانی، پودینه، پنجه‌کوبی، عباس‌زاده، بیگی، حسین‌پور، نوری، سنجرانی، بزی و کمالی میباشند. فدائی، نوروزی (بیشترین جمعیت)، قاسمی و توکلی از مهاجران اولیه محسوب می‌شوند که مزار اجدادشان در قره‌سو و قبرستان روستای النگ قرار دارد. بیشتر ساکنان این روستا از مهاجران اهل سیستان و تعدادی نیز از مهاجران اهل کاشمر هستند.[3]
در گذشته باغو کناره از اراضی تابعه روستا باغو و محل صیادی اهالی این روستا بود، و با توجه باینکه اکثر ساکنان این آبادی از مهاجران اهل سیستان هستند، این آبادی از زمان پهلوی دوم رونق و سکونتگاه دائم شد. در گزارش سفر بهلر به سال 1269ق به استرآباد از «باقو» نام برده که کمپانی روس این مکان را برای بندرگاه خود تقاضا کرده بود، زیرا اینجا بر خلاف بندرگز کرجیهای کوچک بدون زحمت میتوانند تا لب خشکی بیایند.[4] احتمالا اشاره بهلر به همین مکان است.
این محدوده از زمان رضاشاه یک نیم ایستگاه راه آهن دارد، که قطار در آنجا توقف بسیار کوتاه میکرد، تا اگر مسافری از روستاهای اطراف وجود داشت، آنها را نیز سوار کند.[5]
این روستا از امکانات رفاهی مثل آب، برق، گاز و خانه بهداشت برخوردار است. شغل اصلی مردم، فعالیت‌های کشاورزی مانند شالی‌کاری، کشت محصولات گلخانه‌ای، پرورش طیور و ماکیان و همچنین دامپروری است. از جمله اماکن عمومی روستا می‌توان به مسجد حضرت صاحب‌الزمان (عج)، دبستان ۶ کلاسه مختلط شهید نواب صفوی (پسرانه و دخترانه)، دبیرستان‌های دخترانه و پسرانه مرحوم میرفتاح زمانی اشاره کرد. همچنین، رودخانه کارکنده از میان روستا عبور می‌کند. مردم این روستا همگی مسلمان و پیرو مذهب شیعه هستند.
در جنگ تحمیلی ایران و عراق، 2 نفر از جوانان روستا، به شهادت رسیدند.[6]
[1]. سازمان نقشه برداری کشور.
[2]. مرکز آمار ایران.
[3]. شهرکی، (1403)
[4]. بهلر، (1357). ص65.
[5]. معطوفی، (1395). ص546.
[6]. شهرکی (1403)
منبع:
- بهلر، (1357). سفرنامه و جغرافیای گیلان و مازندران. به کوشش م. پ. جکتاجی. لاهیجان: نشر گیل. 92 صفحه.
- سازمان نقشه برداری کشور، پایگاه ملی نام‌های جغرافیایی ایران. قابل دسترسی از: https://gndb.ncc.gov.ir
- فندرسکی، حسین (1403). گفتگو با امیرمحمد شهرکی، دهیار روستای باغو کناره.
- مرکز آمار ایران. درگاه ملی آمار. نتیجه سرشماری نفوس و مسکن. قابل دسترسی از:https://www.amar.org.ir
- معطوفی، اسدالله (1395). تاريخ وپيشينه اجتماعی شهرستان بندرگز. نشرنوروزی. ص546.